Datum
07-03-2014

• — Fiona Weir
• — Hotel Maria Kapel
• — Tom Roelofs
• — Wolf Aartsen

Redactioneel
De afgelopen jaren leken de gemeenteraadsverkiezingen vooral op een soort van Idols voor politici met Haagse ambities. Idols maar dan dubbelblind. Niet alleen wist je nooit welke verkiezingsbelofte ook daadwerkelijk beleid opleverde, ook wist je nooit zeker op wie je nu echt stemde. De kandidatenlijsten bestonden vooral uit lijsttrekkers, die eigenlijk op weg naar Den Haag waren en lijstduwers die al helemaal niet van plan waren ook daadwerkelijk in de raad plaats­ te nemen. Is het nu anders? Jazeker. In sommige landen, zoals de Oekraïne, is stemmen nog voor het plebs. In het Oosten is democratie mainstream, die fase zijn wij al lang voorbij. Hier is stemmen underground, slechts enkelen weten de stembus te vinden, allen de kenners stemmen. Stemmen is nostalgisch. Stemmen is analoog en met rood potlood op papier. De verkiezingen zijn het vinyl van de vrije meningsuiting. Stemmen is voor mannen met baarden. En skinny jeans. Is dat erg, nee hoor over een tijdje is ook democratie weer mainstream, net als baarden.

Download
non-issue.org/025.pdf