Datum
10-05-2014
Redactioneel
De laatste jaren waren overal in Europa retrospectieven te zien over het werk van Yoko Ono, de van oorsprong Japanse kunstenaar, muzikant en vredesactivist. Oh, en natuurlijk de weduwe van John Lennon. Wellicht dat ze na het winnen van de prestigieuze ‘Golden Lion Award for lifetime achievement’ op de Biënnale van Venetië (2009) alsnog en voorgoed haar plekje heeft veroverd in de eregalerij van de hoge cultuur. Edoch, op anti-institutionele kunstliefhebbers zal het allemaal weinig indruk maken. Onder muziekfans van alle leeftijden zal Yoko Ono altijd dé reden blijven waardoor The Beatles uit elkaar zijn gegaan. Zoals bekend maakten ze van hun huwelijksreis een bed-in, u kent de beroemde foto’s uit het Amsterdamse Hilton (1969). Die actie mag in deze tijd wellicht wat knullig en naÏef ogen. De kerstgroet die zij een jaar later maakten, geldt nog altijd als één van de meest opvallende anti-oorlog posters: War is over! If you want it. De laatste jaren staat de combinatie van kunst en activisme opnieuw in de belangstelling. Op diverse niveaus (her)ontdekken vele kunstenaars en andere maatschappelijk betrokken burgers de kracht van de hyperbool als stijlfiguur. U mag er van vinden wat u denkt; te cynisch, te polariserend of gewoon te vrijblijvend. Men moet eigentijds zijn, of als u wil: Il faut être de son temps.
Download
non-issue.org/029.pdf