Datum
25-04-2019

• — Willehad Eilers / Wayne Horse
• — Jeroen Jongeleen / Influenza
• — Naamloozz
• — Wolf Aartsen

Redactioneel
Het eerste wat je ziet als je Schunck* binnenkomt is een schildersezel met daarop een klein canvas met een soort van “tag”. Die herkennen we van het Journaal. De NOS toont op de avond van de opening van (vrij vertaald) ‘Basquiat before Basquiat’ onze Koningin die een vloeiende tag zet onder luid applaus. Dienst Koninkrijksrelaties wist het zeker: daar kan niks fout aan gaan. Toch? Argentijnse en Zuid-Limburgse swung en dan ook nog hoge en lage cultuur ineen. De tentoonstelling stelt niet teleur, ze begint uiteraard met het poëtische werk van SAMO©. Daarna; vintage zwartwit foto’s; vergeeld drukwerk; korrelige video’s: héérlijk. De meeste van de getoonde werken uit de befaamde Times Square Show (1980) doen wat gedateerd aan, behalve dat van Jenny Holzer; net als Basquiat tijdloos. Van een aantal werken zijn alleen de schroeven in de muur te zien. Met een A4‘tje: ‘In verband met een presentatie bij Tefaf’. Follow the money. Vlakbij het onverbiddelijke hoogtepunt – maar liefst vier grote werken – zien en horen we alleskunner Fab 5 Freddy het nog een keer geduldig uitleggen: “Je kunt niet taggen op een canvas, het moet in een illegale context. Wij doen het niet meer. Taggen is een jeugd dingetje.” Naar buiten lopend zien we die tag van onze Koningin weer. Ze is onttroont. De echte koningin in het land van Basquiat is Alexis Adler aan wie we het ontbrekende puzzelstukje te danken hebben. Zij droeg op de opening een door Basquiat beschilderde jas die we nog kennen uit het VHS-tijdperk, een gebruiksvoorwerp – not for sale. De koning is dood, leve de koning.

Download
non-issue.org/066.pdf